COa heeft betoogd dat bij de statusverlening de echtelijke woning de passende woning was en dat de vreemdeling na de asielprocedure was aangewezen op terugkeer naar die woning.
De Afdeling volgt dit door het COa ingenomen standpunt. Omdat de vreemdeling op het moment dat hij een zelfstandige asielstatus verkreeg, nog niet formeel van zijn vrouw was gescheiden en het COa daaraan de conclusie heeft verbonden dat de echtelijke woning geacht moet worden nog steeds de voor hem passende huisvesting te zijn, had de verantwoordelijkheid van het COa om de vreemdeling op te vangen en te bemiddelen naar passende huisvesting, al opgehouden te bestaan. Ten tijde van het besluit viel de vreemdeling voor zijn huisvestings-problematiek dan ook onder de verantwoordelijkheid van de gemeente Sint Anthonis.
De grief slaagt in zoverre.
RvS 201707972/1/V1, 22.3.18
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RVS:2018:1015