bezoek ook onze andere websites: www.meldpuntvreemdelingendetentie.nl / www.basicrights.nl / www.iedereen-aandeslag.nl / www.iLegalevrouw.nl
Uit vaste jurisprudentie volgt dat het paspoortvereiste in reguliere aanvragen strikt wordt toegepast. Het Nederlandse vreemdelingenpaspoort heeft verweerder onvoldoende mogen achten, omdat eiseres – zoals zij ook stelt – met dit document niet naar Irak kan reizen. Naar het oordeel van de rechtbank is dit beleid niet onredelijk.....
Verweerder heeft kunnen stellen dat uit de verklaringen van de Irakese ambassade niet blijkt dat afgifte van documenten in het geval van eiseres geheel onmogelijk is, maar dat zij deze zou moeten aanvragen in Irak. Eiseres heeft dit in zoverre niet betwist.
Voor zover eiseres ter zitting heeft verklaard dat zij niet beschikt over de brondocumenten voor de aanvraag van een paspoort, zoals een woonverklaring, heeft verweerder niet terecht gesteld dat zij dit niet heeft onderbouwd. In dit verband neemt de rechtbank in aanmerking dat uit het algemeen ambtsbericht inzake Irak blijkt dat het ook voor ontheemden mogelijk is om een woonverklaring aan te vragen en zich te registreren bij het ministerie van Migratie en Ontheemding (blz. 83 en 84). Tot slot volgt de rechtbank eiseres niet in de stellingen dat tijdelijke terugkeer in strijd is met artikel 8 van het EVRM en dat de belangen van de kinderen niet zijn meegewogen in het bestreden besluit. Gelet op het voorgaande en in het bijzonder het gegeven dat eiseres in bezit is van een verblijfsrecht, volgt de rechtbank haar niet in het standpunt dat het vasthouden aan het paspoortvereiste onevenredig is.
Het beroep is ongegrond.
Rb Groningen NL22.23815, 22.2.23
https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2023:2019